Անձրևը
Վտվտիկն ու Խտտիկը ամպեր էին և երկնքում էին ապրում: Նրանք ամբողջ օրը իրենց համար էս ու էն կողմ էին թռչում, ու ոչ մեկին չէին խանգարում: Արևն իր համար շողում էր, թռչունները երգում էին, երեխաները խաղում:
— Վտվտի՛կ, – ասաց Խտտիկը,- չիջնենք ներքև և բոլորին մի լավ թրջենք: